Na een aantal maanden te hebben gefilmd met de DJI Ronin MX is het tijd voor een korte terugblik.
Hoe heb ik het ervaren?
Als eerste, gewoon super, na de uurtjes van uitproberen, afstellen en oefenen, zijn de shots echt super.
Voor de producties die ik na de aanschaf heb gemaakt is telkens de afweging: ‘Zal ik dit shot met de Ronin filmen?’
Het is natuurlijk een luxe positie dat meerdere mogelijkheden heb, zowel camera crane shots, slider en nu dus ook vloeiende en zwevende steady filmshots.
Er zei laatst iemand tegen mij: ‘Met die Ronin is een crane toch overbodig?’ Nou laat ik zeggen, beslist niet.
Natuurlijk kan je zo’n soort shot maken, maar de afstand die je als Ronin operator in hoogte kan overbruggen blijft beperkt.
Verder?
De setup tijd valt wel mee, na 15 minuten ben ik up-and-running. Nu film ik in combinatie met de Canon 5D III incl. monitor. Al met al dus goed te doen.
Betreft de lengte van shots en wat je als operator ‘aankan’ moet ik zeggen dat ik in het begin redelijk mijn spieren voelde na een dagje filmen. Op dit moment overweeg ik de aanschaf van een vest die het gewicht op mijn armen en nek verlicht.
Creatief gezien brengt de Ronin mijn meer mogelijkheden door bijvoorbeeld de inzet van lopende interviews, die ik normaal gesproken niet snel zo overwegen. Of snelle loopshots waarbij het beeld superstrak blijft. Dus zeker geen spijt… ;)
